Do zademonstrowania gorąca, jego chwiejności w formie przybierania oraz obniżania, wymyślono definicję określoną jako krzywą grzewczą. To po prostu liniowo przedstawione ciepło, jakie potrzeba doprowadzić dla lokalu tak by trzymać daną temperaturę. Ta będzie inna uzależniona od strat temperatury konkretnej powierzchni, jaką trzeba ocieplić. Biorąc pod uwagę zmienne takie jak uciekanie temperatury za przyczynkiem nieizolowanych ścian. Poddasze które ma złe izolowanie lub w ogóle brak. Okna pokojowe posiadające jedyną warstwę okiennego szkła, przez jaką zimno od zewnętrza ochładza pomieszczenie. Będą to miejsca mające wpływ na rozkład oraz zużycie energii uzależnione od poziomu temperatury jaka jest poza domem. Ponieważ nie istnieją wskaźniki, jakie byłyby dobrze dostosowane osobno do każdego jednego budynku. Dobiera się ją metodą prób i błędów wymieniając wskaźniki krzywej grzewczej. Pomiarownie zastosowuje się w mieszkalnych budynkach na cieplnym węźle w w urządzeniach jak piec kondensacyjny w domach. A także domostwach z wodnym ogrzewaniem podłogowym. Wskazanie krzywej grzewczej, pozwala dobrać wielkość ciepła które trzeba dostarczyć w zależności od źródła jego wytworzenia i miejsca zastosowania.